Aan de oostzijde van Amsterdam ligt in het IJ het Zeeburgereiland. Het is ontstaan als slibdepot bij het graven van het oostelijk havengebied. Ruim een eeuw heeft het eiland allerhande functies gehad die pasten bij de ligging aan de rand van de stad. Een groot deel van het terrein is in gebruik geweest als Rioolwaterzuivering Oost (1982-2006). Het Zeeburgereiland is inmiddels veranderd van stadsrand tot een nieuwe stadswijk, tussen het centrum en IJburg.
Op het Zeeburgereiland is een aantal installaties van de voormalige zuivering bewaard gebleven, waaronder drie markante slibvergistingssilo’s. De silo’s krijgen een nieuw leven, worden uitgebreid en zullen ruimte bieden aan stedelijke functies als een filmhuis, sportfaciliteiten en horeca.
De silo’s markeren een bepalend moment in de geschiedenis van de riolering in Amsterdam. Sinds de vroege twintigste eeuw werd het afvalwater van de stad geloosd op de Zuiderzee (later het IJsselmeer) via een kilometers lange persleiding: de smeerpijp. Pas met de bouw van Rioolwaterzuiveringsinstallatie Oost, waarvan de silo’s deel uitmaakten, stopt deze lozing op open water en word het water voortaan gezuiverd op het Zeeburgereiland. De silo’s zijn een herinnering aan de ontwikkelende maatschappelijke opvattingen over volksgezondheid. De silo’s vormen te midden van de nieuwe woonwijk een verwijzing naar de geschiedenis van het gebied.
Deze verkenning is gemaakt in opdracht van Vink Bouw, in samenwerking met Hylkema Erfgoed.
Onze drijfveer is om gebouwen te doorgronden en verder te ontwikkelen op een manier die past bij deze tijd. Zo geef je waardevol erfgoed een nieuwe toekomst.